بازگشت
مقام زن،مقام مادر است
حسن پیمان حسن پیمان


 

چرازن را مادر خطاب میکنند؟

طرح مسئله

حرفهای نخست_

  سرودۀ (به مقام والای مادر) .ا_

حرفهای نخستین:_ روز "دوازدهم ماه می سال میلادی" روز بین امللی مادران عزیز است که؛ دراین روز دراکثر ممالک جهان به مقام ارزشمند ووالای مادر؛ارج میگذارند.که باید نخست ازهمه این روز بین امللی مادران ومقام شامخ زن را که مادر است،به همه مادران وزنان در سراسر گیتی وبویژه به زنان ومادران قهرمان ومبارز میهن پرست  افغانستان پرآشوب وبی قرارکه با هزاران دشمن مافیائی زن ستیزی،بافقر وغربت، درد ورنج و مرض وبا بیسوادی، بیدوائی وبیداکتری وبیداد گری ومیرومرگ وبا انواع مظالم وستم اجتماعی وملی وبا مافیای ادم ربائی وآدم فروشی وقاچاق وسنگسار ومحاکمات صحرائی، دره و کیبل وزنجیر وزندان وانبور وچنواری وبا ده ها وصد ها مشالفتها وشکنجه های روحی وروانی مردسالاری ومشکلات طاقت فرسای زندگی دست وپنجه نرم میکنند،میرزمند وبلاوقفه دلیرانه قربانی میدهند وپیوسته در گرو خرافات سنتی-قبیلوی-شریعتی جامد؛ اسیر مانده اند؛که باید حضور شان تبریک وتهنیت عرض نمود.وجنگ ونبرد ومقاومت بی همتا وصبر وشکیبائی تحمل نا پذیر انها را باید ستود؛ وبه انها به مثابۀ مادران عرصۀ نبرد ونجات ونمادی از شهامت ومقاومت دراین دورۀ شوم وننگین وتاریک زن فروشی وزن ستیزی مقطع زمانی، تحمیل وتعمیل قوانین خشک وجامد شریعتی-سنتی دیوبندی وهابی وقبیله سالاری باید ارج گذاشت وبپای مقام مادری شان سرتسلیم فرود آورد وحرمت گذاشت وتعظیم نمود.زن را ستائیش نمود که اومادر است؛ نعمتی بالاتر ازهمه نعم؛ فرشتۀ  پاک سرشت وشهکاربزرگ طبیعت ویک تحفۀ گرانبهاست.سرچشمۀ زندگی ونخستین بانی کانون خانوادگی؛ اساسگذار حیات وبقای انسانی؛ زائیش وپیدائیش وگوهر نازنین؛استاذ معظم ونخستین آموزگار مهربان ودلسوز وسرچشمۀ فیض وبرکت است.سازمانده وسر وسامان دهنده ، رهبر وداهی پاک وصادق؛ مشوق اخلاق وتربیت وفضیلت انسانی وانسانیت ومدنیت وبهترین رهنمای زندگی وپرورش دهندۀ  دلبندان وعزیزان وجگر گوشگان خود بوده وده ها و دارای صد ها صفات قابل وصف و غیرقابل انکار دیگر است که جای دارد سروجان خود را فدای مادر این  سر تاج افتخار وسرور بزرگوار نموده، اجرعظیم کمائی کرد. همه علما وبزرگان؛ فیلسوفان ودانشمندان ونوابغ جهان ؛ درنخستش؛ محصول دست مادروپدراست که مادر با یک دست گهواره ودست دیگر عالم وعلم ومعرفت را به حرکت در می آورد! وانسان به دنیا می آورد، میپرورد وبه جامعه تقدیم میکند.از آنرو حرمت واکرام زن بمثابۀ مادر نهایت عظیم وبی پایان است وبلا استثنأ است.!- اما هستند کسانی هم که بمقام زن که مادر است به دیدگاه های دیگری مینگرند وبه این باور هستند که؛ هرزن را نمیتوان مادر گفت ومقام والای مادری را به اواعطا کرد!؟- وشاید هم صرف به مادری که از وی تولد یافته اند؛ صرفأ به نحوۀ شخصی که فرزندش است برای ادای حق او برایش مادر خطاب نمایند. واز یکسو با این ادعای پرمدعای کلان خود نیز نمیتوانند کدام معیار علمی وفلسفی ومنطقی ویا انسانی واجتماعی وغیره که برای تعین مقام مادری گزینۀ خوب باشد؛ ارائه نمایند که؛ تابرپایۀ آن زنان تفکیک وتشخیص گردیده واز میان انها به کسانیکه  شائیستۀ مقام مادری را دارا باشند انتخاب واین مقام والا برای شان اعطا گردد!؟- ومضحک تر از آن هم اینست که، میگویند: چرا فلان زن مربوط به فلان نهاد اجتماعی،سیاسی وفرهنگی ونژادی وزبانی ویا قومی وقبیلوی ویا مربوط به فلان گروه را، مادر خطاب میکنی!؟

ادامه دارد........و

 

9/می/13

 بمقام والای مادر*  .ا*

 

مقام زن بلند بالا ست چو مادر      *      بجای مادر است نیست او"سیاسر" . ا

هرآنکو که زن است ، اومادر تست   *   ستائیش وصفت سزاوار اوست

به حرمتش برس که او مادر است    *    او هم معلم وداهی هم رهبر است

همان زن بود ترا آورد برمقام        *        به تو و صد عالمی داد، شأن ونام

تو کز بی حرمتی نیستی، پیرو او   *     چوخس روان به  دنبالی ، به هرسو

زرزمم برنگردم ؛چون تو مزبزب    *    گهی بادوست وگه با خصم ؛هرطرف

به رزمت استوار باش چون سخرۀ سنگ * رهی اندر بجوی؛ هست شرف وننگ

گناهت چیست مادر ، با مادر ستیزان؟   *     چرا  حرمت  ندارند  نا  بخر د ا ن؟

به جرم  زن  بودن  د رقید   زنجیر        *      به  جرم  مادری  سنگسار  و تکفیر

تو در صبر  وعمل ؛ قوی  تر  از  مرد    *    تو  در  زیر ستم  ،  بیشتر زهر  مرد

ترا جنس ضعیف "ناقص؟!"  خوانده اند    *  ترا " ناقص العقل !؟ "  نام  داده  اند

چو قدرتمند شد ، مادر  از  یادش  برفت    *   فراموشکرد ارزش وقدر وخدمت...ا

زن  و مادر  را  همی ، ناتوان  خواند  !؟    *   ضرب وشتم از ناتوانی دستور داد .آ؟

عظمت مادر

بدست  خود  لر ز ا ند  گهو ارۀ  تو    *    ز حر فش  لرزید  گیتی  و  قا رۀ   تو

با اشک وخون دانشمند پروریدست     *     انوشتین "  و "ادیسن"  آ  فرید  ست

با لا  تر  ا  ز مقا مت   کی  پر ستم      *       به  ره  نجا تت  ،   پیمان    ببستم

به  هستی  ما در   جهان  ا ستو ا ر     *       به  نیستی  ما در  ؛  عا لم  نا  قرار

چرا  به  قدر  و ارج  خو د ند انی؟    *        چرا  با  حق  خود  نا  آ شنائی   ؟

چر ا   د عو ا ی  یکسانی  ند اری  ؟   *       چرا  حقو ق وهمسانی  ند اری  ؟

به   صد  آ ه  و  ضجه  و  بر دباری    *      همه  هستت   قربان  مرد  سالا ری...ا

سر  شب  تا سحر خونها گریستی   *    به سوگ  همسر وفرزند ، اشک ریختی...ا

غم  و اند وه   و ماتم   با  تو  بو د ند    *    لبخندی  و خو شی  از  تو  ر بو د ند

شدی  پامال  مرد سالار  ،  با  خشن    *     پا مال   ظا لم   و  جانی  و  را هزن

فریاد مادر

به زور وزر فروخت حرمت مادر   *   به حقارت صدازد ای " سیاسر" .ا؟

به زور " دره" و "انبور"،عقد وصلت  *  به اجبار و به زور و ، بسا " بدعت".ا

بسا دلداده چون "صدیقه - خیام"   *    به عشق خویش پایدار ماند و با نام  ...ا

ندآ مد از زیر سنگ " سنگ سار " :* عشق ما جاوید باد ، ای ستمکار...ا

تپه ها  ساختی از سنگ  بر سر ما        *   سر  ما را  شکستی  نه  عشق  ما...ا

تو ار فرقم شکستی ای نا خلف ...ا    *     کینه و بغض داری ؛ میراث از سلف

صدها "عائیشه"؛"ستاره"و" سحرگل"  *شدند پر پر به این ره ، چون خرمن گل

نه" انبور" ونه " سنگسار" ونه" دره"..ا * نه" کیبل" ونه" زنجیر" ونه "کنده".. ا

نه راکت ونه توپ ودار " پنجابی "  ...ا*  نه " فتوای کذب" سنت سالاری...ا

  که هیچ قدرت زعظمم باز ندارد...ا  *    ز  ز نجیر   و کنده ام  بتر  ساند ...ا؟

ایمان و  عشق  ما  شد  بیش  پایدار...ا*   " تو فو لعنت" بر تو جانی وغدار...ا؟

آزادی تریاک ودین فروشی

تو" تجار دین !؟"و "مزدورفرنگ!؟  *  تعصب وریا وکین رنگ رنگ!؟

وتو مشتی"فاسد-فاشیست" به قدرت  *  همه مخلوق بینند شما به نفرت!؟

تریاک وچرس آ زاد شد، اوگناه نیست!؟ *  فساد ورشوت وغارت حرام نیست!؟

بلند   خند  ما در  ا کراه  حرام  است  !؟  *  نکاه باطفل به زور وزر حلال است!؟

کشتار  "  انتحار ی"  جائیز  آ  مد   !؟    *    قاتل وجانی"، جمع "شهید" امد...!؟"

مگر طفلک معصوم را، چه گناه ست؟؟؟ *اگر این شهید است ، قاتل ، غرق گناه ست؟؟؟

سخن  از  دین  زند  با لای  منبر..!؟        *     به   زیر  عما  مۀ   ر یا    و   شر   !؟

چو فتوا میدهد  "سنگ  سار"  زن  را   *    حلال داند "  خمر ومیسر وبنگ "  را    !؟

بنام "اجتهاد!؟" رائیج شد "فساد" !     *    "میزان" عدل بشکست ، رفت عدل  و داد .ا

خروش بشکن زنجیر

کاسۀ صبر وشکیب لبریز شدست   *    ضجه وآه زن توفنده شدست

خروش بشکن زنجیر این باب       *    بپا خیزد چو موج مست سیلاب

ناله وآه هستی سوز مادر             *       بسوزد  هستیی  سلا طین  زر

تو ای خواهر مادر؛ زن اسیر...!:  *  بپا شو حق خود از چنگ شیر گیر..ا

خون ناحق آ خر توفان آ ورد...ا    *  خشم هستی سوز خلق بار آ ورد...ا

آ خر این سیل خروشان آ فرین   *   واین موج عظیم توفان نوین :...  ا

همه خائین مرتجع مزدور ومفلوک* همه " لوث ها" بشوید پاک از این ملک

نه یاوه گو ماند، مفتن برتر جو    *   نه خصم" وحدت خلق!" نه فتنه جو..ا

به زیر ضربۀ رستخیز ملی        *      شود خرد  و خمیر  خائین  بکلی

حصار  دژ مرد سالار گردد نگون * مادر" از کنده وزندان آ ید بیرون...ا"

بدیل کردی زنان با " سگ جنگی!؟"    *   بتو کی باشد آن " غیرت وننگی" !؟ 

با آ ه سوزنده سوزم جهانت     *     براندا زم زبنیاد تخت وتا جت

سرو جانت "پیمان" قربان مادر

هزاران همچو سر قربان "خواهر...ا

حسن پیمان

می/12/13


May 13th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان